Vancouver als vrijetijdsparadijs

De dag begint met goed nieuws uit Maastricht: ons nichtje Lilly is geboren! Met de tonen van Lili Marleen in gedachte maken we onze dagelijkse oversteek naar Vancouver centrum. Vandaag heeft Roger een afspraak met een oud-collega uit Roemenië van het Dutch Romanian Business Centre in Timisoara. Corina Vlad emigreerde in 2007 naar Vancouver en werkt tegenwoordig bij het consulaat van de Verenigde Staten, dat zich op de negentiende verdieping van een de vele wolkenkrabbers begeeft. Daar aangekomen ondergaat het hele gezin een security check alsof we Obama himself gaan bezoeken. We moeten camera’s en mobiele telefoons inleveren en de tas met onze spullen wordt minutieus uitgeplozen. Op zich al een unieke ervaring. Uiteindelijk mogen we dan toch met Corina meelopen naar haar werkplek, die een fantastisch uitzicht biedt op de baai van Vancouver. We maken kennis met de medewerkers van het consulaat en laten ons fotograferen met een levensgrote kartonnen Obama. Op het toilet van het consulaat ziet Ivich een merkwaardig verzoek: gelieve niet met je voeten plaats te nemen op de wc-bril! Niet voor niets is de bijnaam van deze stad ‘Hongcouver’. Beneden in de koffiebar van het gebouw praten we bij met Corina. Veel te kort natuurlijk, maar Corina moet weer aan de slag voor het consulaat en wij hebben ook nog wat op het programma staan. Corina, thnx for your hospitality!

Corina had het ons al verteld: voor cultuur en geschiedenis moet je niet in Vancouver zijn, de stad is vooral fantastisch voor mensen die vakantie willen vieren. Dat gaan we dan maar doen. Het Stanley Park is daar de ultieme plek voor. We brengen er de rest van de dag door op onze gehuurde fietsen. We picknicken aan het strand bij de English Bay en kijken uit over de Gulf of Georgia. Vervolgens fietsen we mét fietshelm (wettelijk verplicht) over de False Creek Seawall, het 9 kilometer(!) lange fietspad rondom het park. Tegen de klok in, want eenrichtingsverkeer, zo maken verschillende geïrriteerde fietsers ons meerdere malen duidelijk als we eerst onbezonnen op pad willen gaan. Want dat is ook Vancouver: een stad waar de regeltjes op Britse wijze nauwgezet worden nageleefd. Vlakbij de Lions Gate Bridge is een leuk waterparkje waar de kindjes een uurtje spelen, waarna we weer op onze fietsen stappen. Vooral de gestaag doortrappende Franzje is een bezienswaardigheid voor anderen. Onze fietstocht in dit ultieme vrijetijdsparadijs eindigt in het gras van een van de vele speeltuinen bij Second Beach.