Karinthische dagen

Zaterdag 29 juli 2017

Na een frisse ochtendduik daalden we op onze mountainbikes af naar de Wörthersee. Langs het meer liep een prachtig fietspad naar Klagenfurt, onze bestemming van vandaag. De tegenwoordige rijken hadden hun villa’s en tuintjes aan de waterkant. Aan de andere kant van de weg stonden de statige, okergele panden van de vroegere rijken, sommige leegstaand en in verval. De entree van de stad was indrukwekkend. Via het levendige Europapark fietsten we langs het Lendkanaal naar het autovrije centrum van Klagenfurt. De tocht was een ware ode aan de fietser. We parkeerden onze fietsen aan de Neuer Platz bij het standbeeld van Maria Theresia. In 1873 onthuld door Kronprinz Rudolf (de zoon van Franz-Josef en Sissi die in 1889 zelfmoord zou plegen), stond op een plaquette te lezen.

Te voet verkenden we de gemoedelijke hoofdstad van Karinthië. In de Skt. Egid Pfarrkirche opmerkelijk veel WO I-objecten van Karinthische regimenten. Wandelend door de stad kwamen we er ook achter waarom Rogers verjaardag, 10 oktober, zo’n bijzondere dag is in Katinthië (we hadden gisteren nog een foto genomen van Roger bij een bordje van de 10 Oktoberstraβe in Krumpendorf). Bij een volksstemming op 10 oktober 1920 koos een meerderheid van de Karinthiërs namelijk voor Oostenrijk in plaats van de nieuwe staat Joegoslavië. Sindsdien is 10 oktober in Karinthië een nationale feestdag. We sloten onze stadstour af met een bezoek aan de Landesgedächtnisstätte op de Kreuzbergl. Daar symboliseerden 14 kapelletjes de Kruisweg van Jezus. Ieder kapelletje herdacht een specifieke groep slachtoffers van de beide oorlogen zoals ‘dem unbenkannten Soldaten’ of ‘auf den Schlachtfeldern Gefallenen’.

Na al dat cultuurgeweld was het tijd voor badcultuur. Bij het Strandbad Klagenfurt, het grootste bad van Oostenrijk, uit 1924, doken we in de heerlijk verkoelende Wörthersee van 25 graden. We zwommen naar een drijvend eiland, Franz verbeterde zijn record ‘glijbanen’ en Ivelien overwon haar duikangst. Tot vroeg in de avond genoten we van dit voorloorlogse vertier. Fris en uitgeslapen fietsten we ’s avonds weer terug naar onze hoeve in Görtschach. Onder de druivenranken aten we Karinthische gerechten en zagen we op internet dat de Nederlandse voetbaldames op WEURO 2017 de halve finale hadden bereikt.

Zondag 30 juli 2017

Vandaag hadden we afgesproken met Clement, Noor en kids, die in Velden am Wörthersee verbleven. Om daar te komen namen we de rondvaartboot. Zo zagen we de gehele Wörthersee en kwamen we tegelijkertijd aan op de plek waar we hadden afgesproken. We voelden ons een beetje Sinterklaas en Zwarte Piet toen we aanlegden bij de steiger van Velden am Wörthersee. Aan wal stonden Clement, Noor en kinderen al naar ons te zwaaien. We stapten van boord bij het chique Schloβhotel Velden, waar we journalisten bij de ingang zagen wachten op de spelers van Hannover ’96, die daar in training waren voor het nieuwe seizoen.

Bij het plaatselijke strandbad hadden we een heerlijk middagje ‘Tilburg in het buitenland’ met de familie Ongenae. Aan het einde van de dag wandelden we door het mondaine centrum van Velden en aten we bij restaurant Post naast een kabbelende beekje. De trein uit Velden bracht ons in een kwartier terug naar Krumpendorf, waar we de dag afsloten met onze gebruikelijke bergetappe.