Braga en Gerês

13-14 augustus 2022

Onze volgende halte was de studentenstad Braga, het katholieke broertje van Guimarăes. In vergelijking met de hete Douro-vallei was het hier met een aangename 25 graden uitstekend stadsweer. We begonnen waar we in 2004 (zonder kinderen) geëindigd waren: op het centrale Praça da República. Toen waren we hier met Serge en Loeke voor het Nederlands Elftal dat voor de EK 2004 in Portugal tegen Letland speelde. Deze keer hadden we, zonder Oranje-supporters, alle tijd om de stad beter te leren kennen. Net als in Guimarăes was er ook in Braga een fado-concert, waar we ’s avonds onze Braga-rentree mee afsloten.

We hadden ook voor Braga gekozen omdat het een goede uitvalbasis was naar het nationale park van Peneda-Gerês. We begonnen de dag, net zoals in 2004, op bedevaart bij Bom Jesus do Monte, een pelgrimskerk boven op een berg buiten Braga. De zigzaggende 376 treden leidden naar de kerk waar we in een Portugese doopceremonie terechtkwamen. Daarna was het slechts een half uurtje rijden naar het nationale park. Aan de rand van dat gebied stapten we even uit bij de gigantische stuwwand van het stuwmeer van Gerês. Even verderop kreeg Franz een glimp van de villa die tot voor kort toebehoorde aan Cristiano Ronaldo. Via het kuuroord Gerês bereikten we het uitkijkpunt bij Miradouro da Pedra Bella, waar we ver konden uitkijken over het langgerekte stuwmeer aan de ene kant en het gebergte naar de grens met Spanje aan de andere kant.

In de namiddag zochten we verkoeling. Via een oude Romeinse brug klauterden over rotsen tussen de poeltjes van een waterval. In één daarvan zagen we verschillende grote waterslangen door het water kronkelen. Desondanks waagden we verderop een sprong tussen de vissen in het ijskoude, jadegroene water. Weer terug in het dal, aan een druk strand van het stuwmeer, zagen we de zon achter de bergen zakken.