In één dag van Bari naar Triënt
Door: Roger
Blijf op de hoogte en volg Roger en Ivich
25 Augustus 2016 | Italië, Trente
De nacht over de Adriatische zee brachten we slapend door in onze eenvoudige maar schone kajuit. Na een ontbijt aan boord voeren we om 08:30 uur de haven van Bari binnen. Door strenge douaneprocedures werd het toch nog spannend of we onze sneltrein van 09:30 uur naar Bologna zouden halen. Een drukke, gammele stadsbus bracht ons, bepakt en bezakt, naar het centraal station van Bari. Een kwartier later reden we op grote snelheid door een mistroostig Zuid-Italië met saaie buitenwijken en vlakke olijfboomvelden. Op sommige stations zagen we de Italiaanse vlag halfstok hangen. Uit respect voor de 300 slachtoffers van de aardbeving van de vorige nacht in de provincie Perugia in Midden-Italië.
Vanwege de haast om de trein te halen hadden we in Bari geen tijd gehad om eten te kopen. De twintig minuten overstaptijd in Bolonga werden daarom goed besteed aan echte Italiaanse pizza in een tentje bij het station. In de treinrit naar Trento betaalden onze Interrail passen zich vervolgens maximaal uit. Terwijl de kinderen in onze privé coupé met de I-Pad in de weer waren met ‘musicaly’s, reden we na Verona de Dolomieten binnen. Van onze laatste Kroatische Kunas kochten we bij de treinbar een heerlijk koud biertje en we genoten van het bergpanorama. Franz had er zo zijn eigen gedachten over toen we hem aanspoorden om toch eens naar buiten te kijken in plaats van het I-Pad scherm:
Roger: ‘Franz, kijk toch eens naar buiten, wat een mooi uitzicht.’
Franz: ‘Jaha, weet ik, heb ik al gezien.’
In Trento checkten we in bij Hotel Venezie aan het prachtige Piazza Duomo. Meteen werd duidelijk dat dit niet zomaar een tussenstop was op onze reis treug naar Nederland. Wát een ontzettend rijke, vriendelijke en rustige bergstad was dit! Toen we ’s avonds op pad gingen kwamen we er ook nog achter hoe Habsburgs deze stad eigenlijk nog steeds was. In de grote Biergarten van een Brauhaus dronken we een Paulaner Hefeweizen en bestelde Roger een Schweinehaxe. We voelden ons dus eigenlijk meer in Triënt dan in Trento.
Vanwege de haast om de trein te halen hadden we in Bari geen tijd gehad om eten te kopen. De twintig minuten overstaptijd in Bolonga werden daarom goed besteed aan echte Italiaanse pizza in een tentje bij het station. In de treinrit naar Trento betaalden onze Interrail passen zich vervolgens maximaal uit. Terwijl de kinderen in onze privé coupé met de I-Pad in de weer waren met ‘musicaly’s, reden we na Verona de Dolomieten binnen. Van onze laatste Kroatische Kunas kochten we bij de treinbar een heerlijk koud biertje en we genoten van het bergpanorama. Franz had er zo zijn eigen gedachten over toen we hem aanspoorden om toch eens naar buiten te kijken in plaats van het I-Pad scherm:
Roger: ‘Franz, kijk toch eens naar buiten, wat een mooi uitzicht.’
Franz: ‘Jaha, weet ik, heb ik al gezien.’
In Trento checkten we in bij Hotel Venezie aan het prachtige Piazza Duomo. Meteen werd duidelijk dat dit niet zomaar een tussenstop was op onze reis treug naar Nederland. Wát een ontzettend rijke, vriendelijke en rustige bergstad was dit! Toen we ’s avonds op pad gingen kwamen we er ook nog achter hoe Habsburgs deze stad eigenlijk nog steeds was. In de grote Biergarten van een Brauhaus dronken we een Paulaner Hefeweizen en bestelde Roger een Schweinehaxe. We voelden ons dus eigenlijk meer in Triënt dan in Trento.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
