Dwars door het oude Habsburgse Rijk

Maandag 8 augustus 2016

In München hadden we even tijd voor een Duits ontbijt in de stationshal, waarna we een comfortabele intercity namen richting Villach. Terwijl we om 08:30 uur de Beierse Alpen tegemoet reden, trokken vier keurige jongemannen naast ons hun eerste halve literflessen bier open. Ondertussen rustig pratend dronken ze hun lauwe bier op. We passeerden Prien am Chiemsee, genoten van de Beierse Alpen, lazen wat en sliepen bij van de korte nacht. Bij Salzburg stapte een van de jongens trein uit om op het station nog een paar extra halve liters in te slaan. We bevonden ons inmiddels in een extra lange aflevering van Rail Away. Bij St. Johann im Pongau zagen we eeuwige sneeuw liggen op de bergtoppen. En bij het kuuroord Bad Gastein werd Keizer Franz-Josef nog steeds welkom geheten, getuige een plaquette bij de ingang van het station. De reis vanaf berghellingen, langs alpenweiden, bossen en snel stromende rivieren had wat ons betreft best wat langer mogen duren.

Helaas kwamen we om 12:43 al aan in Villach, waar de trein naar Zagreb al op ons stond te wachten. We namen plaats in een coupé bij een oudere dame. Vanwege het ontbreken van airco stond de gehele rit het raam wagenwijd openstond. Aan het landschap te zien waren we de Sloveense grens snel gepasseerd: geen gecultiveerde weiden meer maar wildere natuur en rommelige stationnetjes. Dat maakte de reis trouwens niet minder mooi. Geen kilometer die verveelde. Het viel ons op dat ze bij ieder station een oude locomotief hadden geplaatst. Alsof men daarmee een teken van herkenning wilde afgeven dat hier de trein kon worden genomen. De dame in onze coupé was een Kroatische die op jonge leeftijd naar Duitsland was geëmigreerd. ‘Niet als vluchteling, maar omdat ik als arts meer wilde verdienen.’ We bespraken het Joegoslavië van haar jeugd en kwamen onvermijdelijk uit bij de oorlog in de jaren negentig. Over de Serviërs: ‘het is een ontzettend aardige, emotionele bevolking waar je heel gezellig Slivovice mee kan drinken en kan feesten. Binnen een mum van tijd kan dat echter omslaan in een hevige ruzie over allerlei principiële kwesties uit het verre verleden.’ En over de Kroaten: ‘er is in Kroatië een zorgelijke mix aan de macht van katholicisme en nationalisme. Het lijkt op een gelukkige samenleving, maar minderheden en anders denkenden worden stelselmatig gediscrimineerd.’

Laat in de middag eindigde onze reis dwars door het oude Habsburgse Rijk in het zonnige Zagreb. De tram bracht ons naar Lobagona, onze hippe B&B aan een rustige zijstraat van de Ilica, de langste straat van Zagreb. In het nabije bierhuis Medvedgrad dronken we ons eerst wel verdiende vakantiebier. Na het eten in de benedenstad van Zagreb, vielen we allemaal als een blok in slaap in onze B&B.