Via Doha naar Negombo

Maandag 24 juli, dinsdag 25 juli 2023

Onze reis naar Sri Lanka begon in Bonn, waar we in een Brauhaus Bönnsch bijkwamen van een bewogen, emotionele dag. Na onze Schnitzel reden we door naar Frankfurt am Main voor een functionele nacht in het Stay City Aparthotels.

Geheel in stijl met onze vakantiebestemming bracht een Indiase taxichauffeur ons de volgende ochtend naar de luchthaven. Bij de check-in van Qatar Airways vernamen we dat ons Businessclass tickets waren toebedeeld. Aan boord van het toestel kregen we alle vier een ‘cabine’ toegewezen, een belevenis voor het hele gezin. Liggend en van alle luxe voorzien keken we op ons scherm naar PR-filmpjes over Qatar als ideale vakantiebestemming. ‘Beleef Winterwonderland in Doha.’

Hoewel het op Doha-airport bewolkt was, greep de warme woestijnwind ons op de vliegtuigtrap meteen bij de keel. Gelukkig was daar de business class-airportbus die ons in brede, koele fauteuils naar onze transfervlucht bracht. Op de luchthaven maakten we kort kennis met Doha: een kunstmatige stad waar het leven aircogekoeld wordt geleid in protserige gebouwen. Terwijl er een Islamitische oproep voor gebed uit de luidspreker prevelde, maakten we een verplichte selfie bij het culturele hoogtepunt van de luchthaven: Lamp Bear, de reusachtige, gele teddybeer in de centrale hal met een lamp op zijn kop.

Diep in de nacht reed taxichauffeur Noan ons door de buitenwijken van Negombo. Amper onderweg waren we getuige van een (mislukte?) straatberoving: een nachtelijke wandelaar werd van zijn tas beroofd door twee mannen op een rijdende scooter. De twee slipten echter onderuit en kozen in paniek het hazenpad. Met een tijdsverschil met Nederland van 3,5 uur sloten we onze langste dag van het jaar vermoeid af in ons guesthouse, Serendib Village.

Woensdag 26 juli 2023

Achter ons guesthouse liep een kanaal dat nog door de VOC aan moest zijn gelegd. Anno 2023 was het dichtgeslibd met waterplanten. Maar het fruitige ontbijt dat we eraan aten was een fijn welkom. De rest van de dag brachten we slapend aan het zwembad door, onderbroken door een korte wandeling over het strand aan de Indische oceaan. Negombo stond bekend om zijn katholieke kerken en zijn Hollandse kanalen. Maria was hier overal aanwezig. Zelfs in ons guesthouse had ze een klein kapelletje. In combinatie met Bouddha, dat dan wel, die even verderop in de tuin zijn plek had. Een andere katholieke erfenis was het kerkje dat vlakbij ons dienst deed. Met de luidsprekers op maximaal volume was aan de avondmis niet te ontkomen. De openingsmuziek klonk nog wel vrolijk, maar de urenlange Sri Lankese preek hebben we niet meer afgeluisterd.

In het toeristische Lords restaurant was het ’s avonds eten en gegeten worden. Tijdens onze kreeft en gegrilde vis kwamen we erachter dat dit restaurant een ‘extraatje’ bood: je kon er je handen en voeten laten ‘reinigen’ in speciale aquaria met honderden kleine visjes. Na wat onwennig onze voeten in de bakken met water te hebben gestopt werden we alle vier vakkundig ‘schoon’ gegeten.