De microkloof van Papigo

Maandag en dinsdag 3 en 4 augustus 2015

Het was een beetje de Verenigde Naties, aan het ontbijt van Avragonio. Wij troffen we er mensen uit Israël, Rusland, Duitsland en Groot-Brittannië. Na het ontbijt gingen we in de Vikos kloof op zoek naar het bovenstroomse gedeelte van de Voidomatis rivier, een van de schoonste rivieren van Europa. Volgens de eigenaresse van ons Guesthouse konden we er lekker in zwemmen. Na een valse start met een steil bospad dat nergens op uitkwam, vonden we een aantal natuurlijke plasjes met fris bergwater onder de oude brug richting Micro Papigo, het kleine broertje van Papigo. We doken er even in, maar vonden verderop pas het echte paradijs: een ‘microkloof’ met een aaneenschakeling van kleine en grote poeltjes bergwater en door de rivier afgesleten rotswanden.

De rest van de middag badderden we in het kristalheldere water dat heel Griekenland voorziet van bronwater. In onze zwembroeken maakten we een sprookjesachtige wandeling in, door en langs het heerlijke water. Als beloning voor al het zwemmen en klauteren kwamen Ivelien en Roger uit bij een prachtige waterval met azuurblauw water. Aan het einde van de middag kwamen er boze, donkere wolken aan en besloten we om terug te gaan naar ons Guesthouse. Eenmaal daar gekomen kwam al het verdampte water van heel Griekenland naar beneden. De kindjes liepen rond in de regenpakken. Toen het eenmaal droog was aten we in een verderop gelegen taverne, dronken heerlijke rode huiswijn (een lokale specialiteit) en speelden we hints met de kindjes. We besloten nog een dagje langer te blijven in deze Griekse oase van planten, bloemen, regen en zon.

De volgende dag was het zwaar bewolkt. Ideaal voor een pittige wandeling langs de Voidomatis benedenstrooms. Op de woeste gedeelten van de rivier zagen we raftende toeristen in rubberen bootjes over de kolkende rivier schieten. De middag brachten we schuilend tegen de regen door. Eerst bij een taverne in Kalpaki, daarna terug bij Avragonio. Toen het tegen de avond opklaarde maakten we toch nog een wandeling naar Micro Papigo, aan andere kant van de rivier. Daar troffen we Amerikaanse jongeren met, vermoedelijk, Griekse roots die in de open lucht bij een kerkje in het Grieks oefenden voor een Grieks toneeldrama.