Naar Okanagan Valley

‘s Ochtends nemen we de bus door de afschuwelijke omgeving van North-Vancouver. Tussen de geestdodende bedrijfsterreinen vinden we een verhuurbedrijf waar we een auto huren. Daarna rijden we door naar een toeristische attractie die nog op ons lijstje stond: de Suspension Bridge. Dit is een hangbrug die twee gebieden verbindt ten noorden van Vancouver. De brug wiebelt een beetje boven een rivier en hoog in de lucht zijn wandelpaden uitgezet van boom naar boom. Op zich best leuk, maar als je dat samen met duizend andere toeristen moet doen, gaat de lol er snel van af. Om ons toch te vermaken besluiten Franzje als reisleider aan te stellen. Die rol neemt hij uiterst serieus. Hij gunt ons geen moment rust en dirigeert ons met ijzeren discipline over alle vlonders. We zien Canadese toeristen driftig foto’s maken van een pluche speelgoeduil in een vogelkooi. Als we op de historische tijdbalk van de suspension bridge dan ook nog lezen dat Elvis in 1987 hier zou zijn gezien, wordt het tijd om te vertrekken.

Anderhalf uur later rijden we in onze bordeaux rode Nissan richting Kelowna aan het Okanagan meer. Op de rondweg van Vancouver heeft Ivich als bijrijder een bijzondere functie: met twee personen of meer in de auto mag je op de linkerbaan rijden langs de file van eenlingen. Desondanks schiet het niet echt op. Bij Abbotsford rijden we rakelings langs de Amerikaanse grens en pas bij het plaatsje Hope krijgen we hoop op enige vooruitgang van onze reis. Wat daarna volgt is echter een prachtige route door de bergen van verschillende provinciale parken. Rond 20 uur komen we aan bij onze B&B. De Myra Canyon Ranch bij Kelowna, zie http://www.myracanyon.com, biedt een wijds uitzicht op de Okanagan vallei en wordt beheerd door een stel uit Beieren dat geëmigreerd is naar Canada. Als Ivelien tijdens het inchecken enthousiast op het zonterras in een trendy ligstoel gaat liggen, klapt die dicht en zit ze met haar middelvinger klem. Even is er paniek, maar gelukkig houdt ze er na wat ijs niet meer dan een dikke vinger aan over.

We kunnen na vandaag trouwens een wildstand gaan bijhouden. De score tot zover:
- één grote eekhoorn in het Stanley Park;
- verschillende herten op weg naar Okanagan;
- een eland (jawel!), grazend in de berm op weg naar Okanagan.